`Help, mijn paard is benauwd!`

Regelmatig word ik benaderd met vragen over benauwdheid bij paarden of pony’s.

Nu heb ik al heel lang een zwak voor dieren waar het zorgelijk mee is gesteld. Of het nu slechte hoeven zijn, blessures, gezondheidsproblemen of een triest leven………. Meerdere hebben al bij mij een huis “for-ever ”gekregen.

Een aantal jaren geleden bleek 1 van onze merries niet fit: “vast een virusje…”Geen conditie en snel kortademig.Dit beeld knapte niet op, verslechterde ondanks medicatie en uiteindelijk kwam ik met een benauwd paard in de universiteitskliniek in Utrecht.

Wat mij bijbleef van dit moment, was dat de opvang gelijk was als die van mensen met acute benauwdheid!. Als ambulance-verpleegkundige kende ik deze casuïstiekenmaar al te goed. Het komen tot een werkdiagnose, medicatie, aanvullend onderzoek, specifieke behandeling….zoeken naar oorzaken….Huis en leefregels…

Het paard is uiteindelijk weer thuis gekomen. Maar het ziektebeeld bleef mij bezig houden.

Schuldig voel ik mij naar Ulf, een Ijslandertje die ik, nog voor deze periode, in pension had. Met de kennis van nu had ik deze veel beter kunnen helpen.